Alergia na sierść psa – przyczyny alergii na sierść zwierząt

Nie ma nic gorszego niż wiadomość, że jesteśmy uczuleni na ukochanego psa. Niestety, alergia taka, obok uczulenia na inne zwierzęta domowe oraz nadwrażliwości na roztocza kurzu domowego jest jedną z najpowszechniej występujących alergii całorocznych. Jak radzić sobie w takiej sytuacji? Skąd bierze się alergia? Jakie są objawy uczulenia na psa? Jak sprawdzić, czy to rzeczywiście pies nas uczula? Jak wygląda leczenie?

Przyczyny alergii na sierść psa

Uczulenie na psa wywołuje antygen Can f1, który można znaleźć między innymi w ślinie i naskórku zwierzaka. Uczulają również inne wydzieliny i wydaliny – krew, łój, mocz i kał. Dlatego określenie „uczulenie na sierść zwierząt”, w tym sierść psa i kota, jest dużym uproszczeniem. W rzeczywistości okrywa włosowa jest jedynie nośnikiem alergenów. Co więcej, niestety nie stwierdzono żadnymi badaniami istnienia ras psów, które nie powodują reakcji układu odpornościowego u alergika. Można jednak rozróżnić psy, które uczulają mniej lub bardziej od innych. Mniej uczulające są suczki. Bardziej uczulają za to psy rasy bokser. Z powodu swojej skłonności do nadmiernego ślinienia się roznoszą więcej alergenów niż inne psy. Inne rasy śliniące się również będą silniej alergizujące.(1,2)

Objawy alergii na psa – jak wygląda reakcja alergiczna?

Objawy wskazujące na uczulenie na psa dotyczą:

• nosa: kichanie, katar, obrzęk,
• układu oddechowego: duszności, problemy z oddychaniem, kaszel,
• oczu: swędzenie, zaczerwienienie, łzawienie, zapalenie spojówek, 
• skóry: pokrzywka, obrzęk, zaczerwienienie. 

Problemy z układem oddechowym pojawiają się podczas oddychania powietrzem, które zawiera w sobie alergeny. Za to pokrzywka i obrzęk pojawiają się przy kontakcie skóry z alergenem. Alergia na psa jest tak samo silna przez cały rok. W tym przypadku nie występują sezonowe wahania stężenia alergenu, tak jak w przypadku pyłków roślin czy alergii na roztocza kurzu domowego.

Aby stwierdzić czy faktycznie cierpimy na alergię na psa, należy umówić się na wizytę do alergologa. Lekarz przeprowadzi szczegółowy wywiad, a potem zaleci testy skórne. Zwykle wykonuje się testy punktowe, polegające na nakłuciu naskórka i wprowadzeniu pod skórę niewielkiej ilości alergenu. W razie wątpliwości, czy to akurat pies wywołuje reakcję alergiczną, zaleca się próbę prowokacji. Najważniejszym elementem podczas takiej prowokacji jest kontakt skóry ze śliną zwierzęcia (można dać psu rękę do polizania) oraz kontakt układu oddechowego ze stężonym alergenem (warto taki kontakt przeprowadzać w pomieszczeniu, nie na dworze).

Jak rozpoznać uczulenie na sierść psa?

Już samo zaobserwowanie charakterystycznych symptomów po kontakcie z psem może wskazywać na alergię na czworonoga. Warto jednak upewnić się, przeprowadzając profesjonalne testy. Uczulenie na sierść kota czy psa zazwyczaj stwierdza się poprzez próby skórne lub badanie krwi, podczas którego sprawdzana jest obecność odpowiednich przeciwciał. 

Pierwszy z testów jest dość popularny, między innymi ze względu na niższą cenę. W jego trakcie płytko pod skórę wprowadza się wybrany alergen, a następnie czeka na ewentualną reakcję. Jeśli test ten nie da jednoznacznych wyników, zwykle warto dodatkowo przeprowadzić badanie krwi. Pamiętaj jednak, że testy te nie są sobie równe. Jednymi z najpopularniejszych są te wykrywające alergię na: Can f 1 (lipokalina, wydzielana przez gruczoły ślinowe), Can f 2 (lipokalina, również obecna w ślinie), a także Can f 5, wykrywalny w moczu dorosłych samców psów. 

Przed podjęciem decyzji o wykonaniu konkretnego testu warto też zastanowić się, czy lepszym wyjściem będzie wykonanie ich wyłącznie pod kątem uczulenia na psa czy także na inne zwierzęta domowe, takie jak choćby koty czy króliki. Dość często alergie te mogę się bowiem ze sobą łączyć.

Co robić, gdy pies uczula? Leczenie objawowe i immunoterapia

Jeśli alergia na psa została zdiagnozowana, mamy do wyboru kilka rozwiązań, które pomogą złagodzić objawy lub je wyeliminować. Jedną z metod jest znalezienie dla psa innego domu, a potem dokładne wysprzątanie domu razem z praniem w wysokiej temperaturze dywanów i miękkich obić mebli. Ten sposób prowadzi do bardzo szybkiego usunięcia alergenów z domu i złagodzenia objawów alergii. Jednak nie każdy będzie w stanie rozwiązać problem alergii w taki sposób. Osoby mocno przywiązane do swoich psów na pewno od razu go odrzucą.

Kolejną metodą jest leczenie farmakologiczne połączone z regularnym usuwaniem alergenów z domu. Lekarz dobiera odpowiednie leki przeciwhistaminowe, doraźne B-mimetyki w przypadku astmy oraz kortykosteroidy wygaszające stan zapalny. Farmaceutyki nie dają jednak gwarancji, że w razie kontaktu z wysoką dawką alergenu objawy nie powrócą. Dlatego należy dbać o jak najniższy poziom alergenów w domu. Trzeba regularnie sprzątać, używając odkurzaczy z filtrem HEPA, codziennie używać specjalnego filtra powietrza oraz pozbyć się wszystkich rzeczy, na których mogą osiadać alergeny – zasłon, dywanów, mebli z miękką tapicerką. Pies nie powinien również spać z osobą uczuloną w jednym łóżku.

Można również poddać się sesjom odczulania, czyli tak zwanej immunoterapii. Polega ona na regularnym podawaniu coraz większych dawek alergenów podskórnie, następnie dawki szczepionki odczulającej i obserwowanie reakcji osoby uczulonej. Tę metodę stosuje się u osób, u których występuje bardzo silna alergia na psa. Objawy jednak mogą całkiem nie ustąpić, pomimo kilkuletniej terapii. Ponadto skuteczność tej metody jest niższa niż w przypadku odczulania na kocie alergeny.